10 rzeczy, które warto wiedzieć o symbolice adwentowej

Do końca adwentu pozostało nam jeszcze siedem dni. Ten czas oczekiwania na Boże Narodzenie, ma głęboki wymiar duchowy, który wyraża się także w symbolach, towarzyszących nam w tym okresie. Roraty, wieniec adwentowy, lampiony. z Co oznaczają te znaki? Oto 10 rzeczy, które warto wiedzieć o symbolice adwentowej.

Fot. Andrzej Niedźwiecki
Dziękujemy, że czytasz ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.

1. Roraty – Msza Święta o wschodzie słońca

Roraty to szczególna msza odprawiana w okresie Adwentu, najczęściej rano, przed wschodem słońca. Jej nazwa pochodzi od pierwszych słów psalmu „Rorate caeli” („Spuście deszcz niebiosa”). To symboliczne wezwanie do oczekiwania na narodziny Jezusa. W Polsce Msze św. roratnie są często pielęgnowane z wielką starannością. Uczestniczą w nich dzieci, które przychodzą z lampionami – dla nich roraty to nie tylko modlitwa, ale także mała przygoda. Symbolika rorat wyraża oczekiwanie na przyjście Zbawiciela, a lampiony w rękach wiernych to znak gotowości na Jego przyjście.

2. Wieniec adwentowy – symbol oczekiwania i nadziei

Wieniec adwentowy, który stał się charakterystycznym symbolem tego czasu, składa się z czterech świec. Jego korona, okrągła jak życie, przypomina o wiecznym trwaniu Bożego zbawienia, a świeca reprezentuje światło Chrystusa, które rozprasza ciemności grzechu. W tradycji każda świeca zapalana w kolejne niedziele Adwentu oznacza etapy przygotowania na Boże Narodzenie. Tradycja zapalania świec zrodziła się w Niemczech w XIX wieku i stopniowo dotarła do innych krajów, w tym Polski. Każda świeca ma swoje znaczenie: pierwsza to nadzieja, druga to pokój, trzecia to radość, a czwarta to miłość.

3. Roratka – świeca adwentowa przy ołtarzu

W polskiej tradycji liturgicznej Adwentu szczególnym symbolem jest również roratka, czyli świeca adwentowa ustawiana przy ołtarzu. Roratka jest często duża i ozdobiona wstążkami, a jej zapalanie ma głębokie znaczenie liturgiczne. Zwykle jest to świeca biała, symbolizująca czystość i światłość, która oświetla drogę wiernym w okresie oczekiwania na przyjście Jezusa. W trakcie mszy roratnich, szczególnie rano, wierni gromadzą się wokół tej świecy, co ma na celu przypomnienie, że to Chrystus jest Światłem, które rozprasza ciemności. W Polsce, szczególnie w tradycji wiejskiej, świeca ta była zapalana podczas każdej mszy roratniej, a jej blask symbolizował rosnącą radość w oczekiwanie na narodziny Zbawiciela. W niektórych parafiach świeca roratka była także otoczona specjalnymi dekoracjami, jak np. kwiatami, które miały podkreślić piękno i świętość Adwentu. Roratka wprowadza wiernych w klimat świąt, stając się symbolem nadziei i oczekiwania na Boże Narodzenie.

4. Lampiony – symbol światła i nadziei

Tradycja przynoszenia lampionów na roraty jest głęboko zakorzeniona w naszej kulturze. Lampion, który dzieci (a często także dorośli) zabierają ze sobą na Mszę, jest symbolem światła, które prowadzi ku Chrystusowi. W Polsce lampiony najczęściej są wykonane z papieru lub plastiku, ozdobione kolorowymi wzorami, które odwołują się do radości tego szczególnego okresu. Zwyczaj ten wiąże się z oczekiwaniem na przyjście Jezusa, który jest „Światłem Świata”. Lampiony to także przypomnienie, że każdy chrześcijanin jest wezwany, by nieść światło prawdy w świecie pełnym ciemności.

5. Adwent w polskiej tradycji – czas wyciszenia i modlitwy

Adwent to czas duchowego przygotowania, nie tylko przez symbolikę związaną z wieńcem czy roratami, ale także przez modlitwę i post. W Polsce tradycyjnie jest to okres wyciszenia i refleksji, w którym wierni starają się pogłębić swoją wiarę. Często w domach, zwłaszcza na wsiach, odprawiane są dodatkowe modlitwy lub wieczory adwentowe z czytaniem Pisma Świętego. To także czas, kiedy w wielu rodzinach odbywają się rekolekcje adwentowe, które pomagają przygotować serce na narodziny Jezusa. Symbolika adwentowa, w tym wieniec i zapalanie świec, przypominają o tej głębszej, duchowej roli tego okresu.

6. Cztery świeczki – podróż przez Adwent

Pierwsza świeca, zapalana w pierwszą niedzielę Adwentu, to symbol nadziei – oczekiwania na Zbawiciela. Druga świeca, zapalana tydzień później, to symbol pokoju – oczekiwanie na wprowadzenie Jezusa do świata w czasie pełnym niepokoju. Trzecia świeca to radość – jest to tzw. „różowa świeca”, zapalana w trzeciej niedzieli, która jest tzw. Niedzielą Gaudete (z łac. „Radujcie się”). Czwarta świeca to miłość – symbol miłości Bożej, która objawia się w narodzinach Jezusa. Ten rytuał ma na celu prowadzenie wiernych do coraz pełniejszego zrozumienia Bożego planu zbawienia.

7. Symbolika koloru fioletowego

Kolor fioletowy, który dominuje w adwentowym okresie liturgicznym, jest symbolem pokuty i oczekiwania. Jest to także znak wstrzemięźliwości, przygotowania na nadchodzące święto, a także wyraża tęsknotę za Bożym przyjściem. W polskim kościele fioletowe szaty liturgiczne oraz fioletowe dekoracje kościołów są bardzo powszechne. Ten kolor ma również głębokie znaczenie w kontekście Adwentu, który jest czasem przygotowania na radosne Święto Narodzenia Pana Jezusa.

8. Adwentowe modlitwy i pieśni

W okresie Adwentu szczególne miejsce mają modlitwy, które pomagają w duchowym przygotowaniu na Boże Narodzenie. W Polsce dużą popularnością cieszą się pieśni adwentowe, takie jak „O, Spuść z nieba”, „Rorate caeli„, „Przyjdź, Panie Jezu”. Te pieśni wyrażają tęsknotę i oczekiwanie na przyjście Zbawiciela, niosąc w sobie głęboki ładunek emocjonalny i duchowy. Dzieci uczestniczące w roratach uczą się tych pieśni, co pogłębia ich osobistą więź z tradycją i wiarą.

9. Adwent jako czas rodzinnej wspólnoty

W Polsce Adwent to także czas, który spędza się w gronie rodziny. W wielu domach zapala się świece na wieńcu, wspólnie modli się, uczestniczy w roratach, czyta Pismo Święte. Zwyczaj ten ma na celu nie tylko duchowe przygotowanie, ale również budowanie więzi rodzinnych. Rodzina staje się wspólnotą, w której każdy ma swoje miejsce w adwentowym przygotowaniu. Dzieci uczą się wartości modlitwy i oczekiwania, a dorośli starają się tworzyć atmosferę pokoju i miłości, by lepiej przygotować się na narodziny Jezusa.

10. Oczekiwanie na Boże Narodzenie

Adwent to nie tylko czas oczekiwania na Boże Narodzenie, ale także na spotkanie z Bogiem w codziennym życiu. Wszystkie te symbole – wieńce, świece, lampiony, roraty – przypominają o nadziei, miłości, pokoju i radości, które mają wypełnić serca wiernych w oczekiwaniu na narodziny Jezusa. Adwent nie kończy się 24 grudnia, lecz trwa w sercach ludzi, gotowych przyjąć Bożą miłość.


ZOBACZ TAKŻE

Psalm niedzielny: Dlaczego sprawiedliwy jest porównywany do daktyla? 

Talmud mówi, że drzewo daktylowe jest porównywane do sprawiedliwego, ponieważ całe drzewo jest dobre, a zwłaszcza owoce. Podobnie, sprawiedliwy jest pełen dobroci – pisze wykładowca Tory Shlomo Libertovski w komentarzu do Psalmu 1, który jest czytany w Kościele katolickim w niedzielę 16 lutego. Ks. Piotr Kot z Centrum Heschela KUL podkreśla, że w tradycji chrześcijańskiej Jezus to najdoskonalszy ‘tzadik’, czyli sprawiedliwy.

Wielki Post 2025 – kiedy się rozpoczyna i dlaczego trwa 40 dni?

Wielki Post to okres liturgiczny, w którym poprzez modlitwę, post i jałmużnę przygotowujemy się na śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. W tym roku Wielki Post rozpoczniemy 5 marca. Datę rozpoczęcia Wielkiego Postu wyznacza się na 40 dni przed Niedzielą Zmartwychwstania, która w 2025 roku przypada 20 kwietnia.