Arcybiskup Ramón Benito de la Rosa Carpio obchodzi 60-lecie swojego kapłaństwa, dzieląc się refleksjami na temat swojej drogi duchowej i powołania.
W ramach jubileuszu arcybiskup udziela 10 praktycznych rad, jak wytrwać w powołaniu kapłańskim, podkreślając znaczenie modlitwy, pokory i służby.
Jego historia jest inspiracją dla wielu, pokazując, że wierność powołaniu przynosi głębokie spełnienie i radość.
Źródło: | ACI Prensa | 17 lutego 2025 |
Photo credit:
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Arcybiskup Ramón Benito de la Rosa y Carpio urodził się 19 września 1939 r., nieco ponad 85 lat temu, w gminie Higüey w Republice Dominikany, kraju, w którym spędził i poświęcił swoje życie wiernym powierzonym jego opiece. Położną, która opiekowała się nim była prababcia Damiana Cedano, która tego dnia wypowiedziała przepowiednię, do jego mamy: „Dziewczynko, twój syn jest chłopcem i zostanie księdzem”.
W ten sposób biskup wspominał początek swojej historii, dziękując wszystkim, którzy uczestniczyli w obchodach 60-lecia jego kapłaństwa w katedrze w Santiago de los Caballeros.
„Dziękuję Ci, Mamo, że nauczyłaś mnie, odkąd byłem w Twoim łonie, modlić się, kochać Boga i Jego Matkę, i nie bać się niczego, trzymając się zbawczego Krzyża Chrystusa. Dziękuję Ci, Papa, za to, że nauczyłeś mnie być mężczyzną takim jak Ty, zdolnym do zaangażowania, odpowiedzialnym i mającym właściwe intencje w swoim postępowaniu.
Arcybiskup, który był również biskupem pomocniczym Santo Domingo i biskupem Matki Bożej Alta Gracia w Higüey, powiedział, że poczuł powołanie Boże w styczniu 1954 roku, gdy miał 14 lat, czytając książkę Dramat Jezusa autorstwa jezuity José Julio Martíneza, i że wówczas „odprawił oktawę Altagracia dla mojego powołania kapłańskiego, udając się każdego dnia do jej sanktuarium”.
Powiedział też, że gdy przysłali mi listę rzeczy, które muszę ze sobą zabrać na seminarium, suma wszystkich moich wydatków wyniosła 90 pesos, co stanowi równowartość 90 dolarów. Prawdziwy atut w tamtych czasach. Od tego czasu hojność Pana, objawiająca się w tak wielu ludziach, nigdy mnie nie zawiodła”.
„Gdybym miał znowu 14 lat i musiał podjąć decyzję, czy zostałbym księdzem ponownie, wybrałbym Pana jako moje jedyne dziedzictwo. „Czuję się w pełni spełniony” – podkreślił.
Ksiądz prałat de la Rosa y Carpio przyjął święcenia kapłańskie w sanktuarium Altagracia z rąk ks. prałata Juana Félixa Pepéna 23 stycznia 1965 r., w wieku 25 lat. Swoją pierwszą Mszę odprawił następnego dnia, 24 stycznia. Sakrę biskupią otrzymał z rąk papieża Jana Pawła II 6 stycznia 1989 roku w Rzymie. Miał wówczas 49 lat.
Jego ostatnie słowa wypowiedziane w dniu obchodów 60. rocznicy kapłaństwa brzmiały: „Kiedy patrzę wstecz, czuję się dobrze. Nie wiem, ile dni, miesięcy i lat Pan zechce mieć mnie wśród was, ale każdego dnia proszę i odmawiam tę modlitwę: Panie, daj mi łaskę, abym był wierny Tobie i Kościołowi aż do wieczności.
W lutym tego roku biskup Ramón Benito de la Rosa y Carpio dzieli się z ACI Prensa 10 wskazówkami dla wszystkich kapłanów i osób, które odkrywają powołanie lub są na nie otwarte, aby w nim wytrwać:
1. Bóg cię powołał, nigdy nie wątp
„Po pierwsze, upewnij się, że Bóg cię powołał. Nigdy nie wątp. Przez te 60 lat zawsze byłem pewien, że Bóg mnie powołał i nigdy nie czułem żadnej pokusy czy myśli sprzeciwiającej się temu powołaniu. Czułam się bezpiecznie, nigdy nie miałam wątpliwości. Dlatego też nadal jestem pewny siebie i czuję się tak samo szczęśliwy, jak 60 lat temu, kiedy byłem w seminarium” – powiedział.
2. Idź tam, gdzie cię posyłają
„Druga myśl, jaka mi przyszła do głowy, jest taka: dokądkolwiek cię wyślą, idź. Zawsze otwarci na misję duszpasterską, otwarci na uniwersalność” – zalecał. „Dokądkolwiek cię wyślą, idź. Zawsze bądźcie otwarci na uniwersalną misję” – dodał.
3. Doceniaj otrzymane moce
„Trzecia idea: zawsze doceniaj moce, które otrzymałeś. „To cudowne, co Pan daje księdzu” – podkreślił.
„Pierwszą rzeczą, która mnie uderza, jest moc Eucharystii i nie tylko to, że mogę ją wypowiadać i widzieć, że mogę ją sprawować, przemieniając ciało, chleb w ciało Chrystusa, a wino w krew Chrystusa, ale widzę, że tak jest naprawdę, po owocach, które są widoczne”.
Biskup de la Rosa y Carpio odniósł się także do możliwości błogosławienia wody przez księdza katolickiego i udzielania sakramentów, takich jak namaszczenie chorych.
4. Pamiętasz, że będziesz mieć „zazdrość i plotki”
„Czwarty punkt: będziesz zazdrosny i plotkarski. Będziesz zazdrosny, tak jak Kain. Myślę, że zdarza się to każdemu, wszystkim ludziom, we wszystkich posługach (…) Będą plotkować o tobie wewnątrz Kościoła i poza nim”.
„Ale zawsze pamiętajcie o słowach Jezusa Chrystusa: biada wam, jeśli każdy będzie przemawiał dobrze. Najważniejsze jest, aby wypełniać posługę, robić to, co musimy zrobić i błogosławić” – zachęcał arcybiskup w oświadczeniu dla ACI Prensa.
5. Problemy
Ksiądz biskup de la Rosa podkreślił, że problemy w życiu księdza „nie są związane z powołaniem, ale mają inny charakter” i że należy pracować nad znalezieniem rozwiązania.
6. Opuszczenie posługi kapłańskiej nie rozwiązuje problemów
Po powtórzeniu, że problemy kapłana „nie są związane z powołaniem ani celibatem”, arcybiskup podkreślił: „Nigdy nie należy szukać rozwiązania problemów kapłańskich poprzez porzucenie posługi. Zawsze wierzę, że ci, którzy odeszli ze służby, mieli powołanie”.
Dlatego zalecał, aby w takich sytuacjach ksiądz „zrobił to, co trzeba zrobić”.
7. Zawsze mów „tak”
Biskup powiedział, że zobaczył wiele owoców w swoim życiu dzięki temu, że zawsze mówił „tak” i „nigdy nie mówił „nie”. „Kiedyś podjęłam decyzję, żeby mówić ludziom „nie”, bo mnie zawiedli. Powiedziałam to pewnej kobiecie, a ona powiedziała: »Przyjdź i świętuj 15. urodziny mojej córki u mnie w domu«. Powiedziałem: „Nie mogę, nie pójdę, mam posługę duszpasterską”, chociaż ostatecznie stało się tak dzięki naleganiom kobiety, dzięki której zrozumiał, jak ważne jest, by nie odrzucać powołania swoich wiernych.
8. Powitaj wszystkich
„Ósmy punkt jest taki, że przychodzi mi do głowy, żeby pozdrowić każdego. Zawsze pamiętam, jak mój tata mówił mi: „Ramón, dopóki nie przywita się z ostatnią starszą panią, nie przywita się ze wszystkimi”. Nadal podtrzymuję to stanowisko po 60 latach”.
9. „Bóg ma sposób”: Zaufaj Opatrzności w kwestii swoich finansów
„Po dziewiąte, w obliczu problemów życiowych, które mnie spotkały, chciałbym powiedzieć to, czego nauczyłem się od mojej prababci i co powiedziałem mojej matce: „Bóg ma sposób”. W moim domu nie było ani centa, żeby wstąpić do seminarium, ale „Bóg ma sposób”, powiedziała mojej matce moja prababcia i środki się znalazły” – nalegała, podkreślając, że zawsze potrafiła znaleźć rozwiązanie w skomplikowanych sytuacjach finansowych.
„Bóg ma sposób, Bóg ma sposób na znalezienie rozwiązań” – dodał i kontynuował: „Pracuj, a nigdy nie umrzesz z głodu”.
„Koszulki, które noszę teraz, po 60 latach, nie zostały przeze mnie kupione, dostałem je w prezencie. Dlatego mogę powiedzieć, że Bóg ma drogę, a opatrzność Boża się nią opiekuje” – powiedział.
10. Samotność kapłańska?
„Mówią mi też o samotności księdza. To pytanie zawsze mnie zaskakuje, bo nigdy nie czułem się samotny. „Nie mogę mówić o kapłańskiej samotności” – powiedział ACI Prensa arcybiskup dominikański.
„Zawsze miałem ludzi, którzy mnie wspierali” – dodał. Po podkreśleniu, że zawsze stara się być „uważny i dostępny”, biskup podkreślił, że „zawsze mam wspólnoty. Nie jestem sam, mam wspólnoty, które mi towarzyszą”, takie jak wierni parafii, jego „domowego Kościoła”.
Na zakończenie Monsignore de la Rosa powiedział: „Każdego dnia dziękuję Bogu i zawsze żyję. I mówię: Panie, będę żył, aby wypełnić misję, którą mi powierzyłeś. Wielokrotnie powtarzam, zawsze ksiądz. „Kapłan we wszystkim, kapłan na zawsze”.
Dziękujemy, że przeczytałeś ten artykuł. Zapraszamy do zapisania się do newslettera. Wesprzyj naszą misję, przekaż nam darowiznę. Wspólnie możemy zmieniać świat. Dobro, Prawda i Piękno zwyciężą!
słowa kluczowe: arcybiskup, kapłaństwo, jubileusz, wskazówki, powołanie,
