Upadek muru berlińskiego w 1989 roku był jednym z najważniejszych momentów w historii współczesnej Europy. Wydarzenie to, które zapoczątkowało koniec komunizmu i zmieniło bieg historii, dla wielu było nie tylko wynikiem politycznych przemian, ale również efektem działania i duchowego przywództwa Jana Pawła II.
Piotr M. Pietrus, źródło: EWTN Deutsch | 09 listopada 2024 |
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, że czytasz ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
9 listopada 1989 roku przeszedł do historii jako dzień, w którym upadł mur berliński – symbol podziału Europy na Wschód i Zachód. Ta monumentalna chwila zapoczątkowała reakcję łańcuchową, która doprowadziła do upadku Związku Radzieckiego oraz zakończenia komunizmu w Europie. Dla wielu świadków tamtych wydarzeń był to cud, ale nie brakuje głosów, że był to również efekt działania jednego człowieka – Jana Pawła II, kanonizowanego przez papieża Franciszka w 2014 roku.
Martin Rothweiler, założyciel i dyrektor EWTN w Niemczech, wspomina, jak oglądał upadek muru berlińskiego w telewizji: „Byłem wtedy w Rzymie, gdzie pracowałem dla magazynu. Widząc ludzi wspinających się na mur i masy prąące z Berlina Wschodniego do Berlina Zachodniego, wszystko wydawało mi się surrealistyczne. Dorastałem w rzeczywistości, gdzie blok wschodni i zachodni były niezmienne, niczym wyryte w kamieniu.”
Podobnie myślał zmarły w 2017 roku kardynał Joachim Meisner, przyjaciel polskiego papieża, który podkreślał: „Bez Jana Pawła II nie byłoby Solidarności, a bez niej upadek komunizmu w Polsce, a może nawet w całej Europie, nie byłby możliwy.”
Po wyborze na papieża, Jan Paweł II od samego początku wspierał przeciwników komunistycznej dyktatury. W 1981 roku, po zamachu na jego życie, postanowił poświęcić Rosję Niepokalanemu Sercu Maryi, zgodnie z orędziem Matki Bożej z Fatimy, w którym prosiła o modlitwę za nawrócenie Rosji i odmawianie różańca za grzechy ludzkości.
Kardynał Stanisław Dziwisz, wieloletni sekretarz papieża, przypomniał w wywiadzie dla EWTN w 2016 roku: „Biskupi z krajów wschodnich mówili, że od tej konsekracji rozpoczął się proces prowadący do wolności narodów uciemiężonych przez komunizm.”
Upadek żelaznej kurtyny był jednym z najważniejszych momentów w historii XX wieku. Z czasem nastąpiła nie tylko wolność polityczna, ale również ideowy upadek marksizmu na świecie.
W 2014 roku, podczas kanonizacji Jana Pawła II, były kanclerz Niemiec Helmut Kohl wspominał wizytę papieża w zjednoczonych Niemczech w 1996 roku: „Pamiętam, jak przechodziliśmy razem przez Bramę Brandenburską. Papież wziął mnie za rękę i powiedział: „To wielka chwila mojego życia. Ja, papież z Polski, stoję z panem, kanclerzem Niemiec, a brama jest otwarta. Mur upadł. Berlin i Niemcy są zjednoczone, a Polska jest wolna.”
Rothweiler zaznacza, że wkład Jana Pawła II w upadek komunizmu jest niepodważalny: „Michaił Gorbaczow, sekretarz generalny Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, sam przyznał, że bez papieża Polaka ta rewolucja nie odbyłaby się w tak pokojowy sposób.”
W 2022 roku, po inwazji Rosji na Ukrainę, papież Franciszek ponowił gest Jana Pawła II, oddając Rosję i Ukrainę Niepokalanemu Sercu Maryi: „Matko Boża, Tobie uroczyście poświęcamy Kościół i całą ludzkość, zwłaszcza Rosję i Ukrainę. Spraw, aby wojna ustała i obdarz świat pokojem.”
Wojna w Europie trwa, a liczba ofiar rośnie z każdym dniem. Jednak życie i dzieło Jana Pawła II uczą nas, że cuda zdarzają się w najmniej oczekiwanych momentach.
Zapoznaj się z materiałem video:
Fotografie w treści artykułu: WikiMedia
