Hiszpańska Konferencja Episkopatu opublikowała notę doktrynalną, krytykującą praktykę tzw. „uzdrawiania międzypokoleniowego” promowaną przez niektórych księży katolickich.
Biskupi podkreślają, że grzech jest zawsze osobisty i nie można przenosić winy na kolejne pokolenia.
Praktyki te są sprzeczne z nauką Kościoła Katolickiego na temat sakramentów, zwłaszcza chrztu i Eucharystii.
Tekst przeczytasz w ok. 3 minuty.
Źródło: Nicolás de Cárdenas | ACI Prensa | 28 listopada 2024 |
Photo credit: Envato.com
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, że czytasz ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Konferencja Episkopatu Hiszpanii opublikowała notę doktrynalną krytykującą praktykę tzw. „uzdrawiania międzypokoleniowego” lub „uzdrawiania drzewa genealogicznego”, promowaną przez niektórych księży katolickich.
CO JEST W NOCIE?
Nota doktrynalna została opublikowana w odpowiedzi na te praktyki „w niektórych diecezjach hiszpańskich, zwłaszcza w zakresie modlitw i rekolekcji organizowanych przez nowe ruchy religijne o charakterze charyzmatycznym”.
Po otrzymaniu raportów od różnych ekspertów „z dziedziny teologii dogmatycznej, teologii duchowości i psychologii” Komisja ds. Nauki Wiary konferencji przygotowała tekst, który został zatwierdzony do publikacji.
Nota doktrynalna identyfikuje jako twórców tych praktyk anglikańskiego misjonarza Kennetha McAlla, klaretyna Johna Hampscha i księdza katolickiego Roberta DeGrandisa ze Stowarzyszenia św. Józefa, „który spopularyzował tę praktykę w Odnowie Charyzmatycznej dzięki swojemu zaangażowaniu w nią”.
Autorzy ci nauczają o „międzypokoleniowym przekazywaniu grzechu i, co za tym idzie, o możliwości międzypokoleniowego uzdrowienia”. Sposób na „wyleczenie” chorób fizycznych i psychicznych wynikających z grzechów przodków polega na „zidentyfikowaniu grzechu we własnym drzewie genealogicznym” i zerwaniu „więzi grzechu” poprzez „wstawiennictwo, egzorcyzmy, a zwłaszcza sprawowanie Eucharystii”, co skutkuje domniemanym uzdrowieniem, wyjaśnia nota doktrynalna.
Biskupi ostrzegają, że „łączenie aspektów właściwych wierze katolickiej z innymi, które są jej obce, prowadzi do synkretyzmu, który wydaje się katolicki z aspektami dotyczącymi, wprost lub pośrednio, kwestii eschatologii”, a także eklezjologii, antropologii i teologii sakramentów.
MAGISTERIUM O GRZECHU
W nocie doktrynalnej biskupi hiszpańscy podkreślają pewne kwestie magisterialne, które należy wziąć pod uwagę w kwestii „uzdrowienia międzypokoleniowego”.
Po pierwsze, stwierdzają, że „grzech jest zawsze osobisty i wymaga wolnej decyzji woli. To samo dotyczy kary za grzech. Zawsze wiązało się z osobistą odpowiedzialnością”.
W związku z tym zauważają, że „jedynym grzechem, który jest przekazywany z pokolenia na pokolenie, jest grzech pierworodny”, ale wskazują również, że przekazywanie to odbywa się „w sposób analogiczny”, że nie ma charakteru osobistej winy i że jego kara „nie przechodzi” na następne pokolenie.
Prałaci wyjaśniają w drugim przypadku, że chociaż w Starym Testamencie stwierdzono, „że grzechy ojców spadają na dzieci”, ta koncepcja odpowiedzialności korporacyjnej, „która podważała sprawiedliwość Boga”, rozwinęła się, „czyniąc człowieka odpowiedzialnym za swój własny los”.
„W Nowym Testamencie Jezus odrzucił koncepcję dziedzicznego przekazywania grzechu, zrywając z logiką «osobistej i zbiorowej winy-kary» w znanej scenie uzdrowienia człowieka niewidomego od urodzenia” – wyjaśniają biskupi.
CHRZEST, EUCHARYSTIA I UZDROWIENIE MIĘDZYPOKOLENIOWE
Hiszpańscy biskupi podkreślają również, że nie można „utrzymywać, że istnieje międzypokoleniowe przekazywanie grzechu, nie zaprzeczając katolickiej nauce o chrzcie”, sakramencie, w którym „dokonuje się odpuszczenie wszystkich grzechów”.
Jeśli chodzi o Eucharystię, biskupi zauważają, że „tak zwane »Msze o uzdrowienie lub uwolnienie«, ściśle związane z praktyką uzdrowienia międzypokoleniowego” nie występują w Rytuale Rzymskim, a zatem „wprowadzenie takich intencji do zakresu celebracji Mszy Świętej poważnie zmienia naturę celebracji Eucharystii i ją zniekształca”.
W nocie doktrynalnej wspomniano również o spotkaniach modlitewnych, „których celem jest uzyskanie od Boga uzdrowienia chorych”, aby potwierdzić, że chociaż „każdy wierny może swobodnie zanosić modlitwy do Boga, prosząc o uzdrowienie”, jeśli chodzi o spotkania, „muszą one podlegać nadzorowi miejscowego ordynariusza”.
„Modlitwy o uzdrowienie, jak również modlitwy o egzorcyzmy, liturgiczne i pozaliturgiczne, nie mogą być włączane do celebracji Najświętszej Eucharystii, sakramentów i Liturgii Godzin” – precyzują.
PODSUMOWANIE
Podsumowując, biskupi hiszpańscy stwierdzili, że „opierając się na Słowie Bożym, chcemy stwierdzić, że nie można być winnym grzechów innych osób, z którymi nie mieliśmy nic wspólnego, ani że nikt nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za grzechy poprzednich pokoleń, ale że każdy człowiek jest odpowiedzialny za swoje własne życie i własne grzechy”.
słowa kluczowe: uzdrawianie międzypokoleniowe, doktryna katolicka, grzech, sakramenty, biskupi,
