Kapłan z Los Angeles przeżył cud za wstawiennictwem błogosławionego Piera Giorgia Frassatiego.
Cud dotyczył uzdrowienia księdza, które przyczyniło się do uznania Frassatiego za świętego.
Czas czytania: około 3 minuty.
Źródło: Kate Quiñones | CNA | 17 grudnia 2024 |
Photo credit: Zrzut ekranu z filmu Archidiecezji Los Angeles | Wikipedia
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, że czytasz ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Kiedy w 2017 roku pewien kleryk doznał kontuzji podczas gry w koszykówkę, nie przypuszczał, że pewnego dnia przyczyni się to do kanonizacji błogosławionego Pier Giorgio Frassatiego.
Ojciec Juan Gutierrez, 38 lat, wówczas seminarzysta w seminarium St. John’s w Camarillo w Kalifornii, przeszedł badanie MRI i wkrótce dowiedział się, że zerwał ścięgno Achillesa. Zaniepokojony długą i bolesną rekonwalescencją oraz wydatkami, Gutierrez udał się następnego dnia do kaplicy seminaryjnej „z ciężkim sercem”.
Podczas modlitwy Gutierrez poczuł natchnienie, by odprawić nowennę do Frassatiego. Kilka dni po rozpoczęciu nowenny Gutierrez wszedł do kaplicy, by się pomodlić, gdy nikogo tam nie było. Podczas modlitwy przypomniał sobie, że poczuł niezwykłe uczucie wokół swojej zranionej stopy.
„Modliłem się i zacząłem odczuwać ciepło w okolicy mojego urazu. I szczerze myślałem, że może coś się zapala pod ławkami” – wspominał Gutierrez na poniedziałkowej konferencji prasowej w parafii św. Jana Chrzciciela w hrabstwie Los Angeles, gdzie obecnie pełni funkcję wikariusza.
Gutierrez sprawdził, czy nie ma ognia, ale nie zobaczył żadnego, nawet gdy nadal czuł ciepło na swoim urazie. Seminarzysta przypomniał sobie ze swoich doświadczeń z ruchem Odnowy Charyzmatycznej, że ciepło może być związane z uzdrowieniem od Boga. Zauważył, że patrzy na tabernakulum i płacze.
„To wydarzenie bardzo mnie poruszyło” – powiedział Gutierrez.
Nie tylko został dotknięty duchowo, ale również fizycznie. Niesamowite, że był w stanie normalnie chodzić i nie potrzebował już ortezy. Kiedy Gutierrez odwiedził chirurga ortopedę, chirurg potwierdził, że nie potrzebuje operacji. Rozdarcie, które kiedyś było widoczne na skanie MRI, zniknęło, co jest czymś niespotykanym w przypadku tego typu urazu, powiedział mu chirurg.
„Jego uzdrowienie było cudem. Jego lekarze nie potrafili tego wyjaśnić” – powiedział arcybiskup Los Angeles José Gómez na konferencji prasowej. „Oczywiście cud to słowo, które jest nadużywane w naszej kulturze; nie jest dobrze rozumiane. Ale Pismo Święte mówi nam, że Jezus czynił cuda na ziemi. … I wierzymy, że Jezus nadal czyni cuda z nieba”.
„I wierzymy, że Jezus słyszy nie tylko nasze modlitwy, ale także modlitwy, które święci zanoszą za nas” – powiedział Gómez. „Teraz mamy nowego świętego, który czuwa nad nami z nieba”.
Gutierrez powiedział, że jego uzdrowienie „przypomina nam, że modlitwa działa”.
„Święci mogą pomóc nam modlić się o nasze potrzeby i że jest ktoś, kto słucha naszych modlitw” – powiedział Gutierrez. „Bóg zawsze słucha naszych modlitw”.
Potwierdzenie śmierci chirurga było początkiem watykańskiego śledztwa w sprawie cudu, które ostatecznie doprowadziło do kanonizacji Frassatiego.
Monsignor Robert Sarno wyraził swój podziw dla „tego, jak to wszystko się stało”, zauważając, że było wiele dziwnych powiązań, które doprowadziły do tego, że wszystko się połączyło. Po przejściu na emeryturę z Dykasterii Watykanu ds. Kanonizacji, Sarno prowadził zajęcia na temat spraw kanonizacyjnych w Seminarium św. Jana w Camarillo, gdzie spotkał nikogo innego, jak tylko Gutierreza. Seminarzysta podszedł kiedyś do Sarno poza zajęciami i opowiedział mu o uzdrowieniu, którego doświadczył.
„Kiedy to usłyszałem, od razu podejrzewałem, że w tej sprawie może być coś poważnego” – powiedział Sarno na konferencji prasowej, którą relacjonował zdalnie z Nowego Jorku.
Za zgodą Watykanu i Gómeza Sarno rozpoczął kanoniczne dochodzenie w sprawie uzdrowienia. Pozostał tylko ostatni krok — „ostateczna konsultacja” kardynałów i biskupów z Ojcem Świętym w celu zatwierdzenia lub odrzucenia kanonizacji. Sarno zauważył, że „w takim przypadku jest to naprawdę prawdziwa formalność”.
Frassati jest przykładem dla młodych ludzi – powiedział Sarno.
„Jesteśmy wezwani do naśladowania świętości Pier Giorgio i modlitwy o jego wstawiennictwo, zwłaszcza za młodych ludzi, którzy są dziś tak zagubieni i tak bardzo szukają odpowiedzi na pytania dotyczące życia i wiary” – powiedział Sarno.
Gómez nazwał Frassatiego „świętym naszych czasów”. Frassati urodził się w bogatej włoskiej rodzinie, ale miał serce dla biednych i Eucharystii. Był znany ze swojego dobrego humoru i miłości do pieszych wędrówek.
„Był młodym człowiekiem, który kochał życie i cieszył się nim w pełni” – powiedział Gómez. „Był dobrym przyjacielem dla innych, dobrym synem i dobrym bratem. I był człowiekiem głębokiej modlitwy, który nauczył nas odnajdywać Jezusa w świętej Eucharystii i w obliczu ubogich”.
Frassati zostanie kanonizowany w przyszłym roku, 100 lat po tym, jak zmarł w 1925 roku w wieku 24 lat na polio.
„Jedne z jego ostatnich słów brzmiały: 'Będę czekał na nich wszystkich w niebie’” – powiedział Gómez. „Jestem pewien, że dzięki tym modlitwom nasz Pan poprowadzi wielu, aby poszli za Nim”.
Gutierrez przyznał, że nie wie, dlaczego został wybrany do tej roli.
„Będę pierwszym, który uzna, że Bóg mógł wybrać osobę bardziej charyzmatyczną, wyluzowaną i mniej kłopotliwą. Zaufaj mi, wiem, a moi koledzy będą mogli powiedzieć ci, jak prawdziwe jest to stwierdzenie” — powiedział Gutierrez. „Ale jak mówi nam Pismo, to nie my wybraliśmy Pana. To On wybrał nas. I wybrał nas, abyśmy przynosili owoc”.
Gutierrez opisał wydarzenia, które nastąpiły po uzdrowieniu, jako „kolejkę górską” „podniecenia, oczekiwania, niepokoju, a nawet strachu”.
„Były chwile, które kazały mi myśleć, jak tu trafiłem? I co myślałem, kiedy wsiadłem na tę przejażdżkę?” powiedział. „Ale pod koniec dnia zostaję z sercem pełnym wdzięczności i podziwu dla tego, co Bóg czyni w naszym życiu”.
„Jestem również pełen pokory, ponieważ w osobie Pier Giorgio Bóg dał mi nie tylko orędownika, ale także przyjaciela”.
„Jest wiele podobieństw między Pier Giorgio Frassatim a Juanem, czy on o tym wie, czy nie” – dodał Sarno. „Obaj byli bardzo wysportowani, bardzo młodzi i zaangażowani w sport. I z tego powodu Pier Giorgio Frassati został ogłoszony jednym z patronów Światowych Dni Młodzieży”.
Wanda Gawrońska, siostrzenica Frassatiego, podzieliła się na konferencji swoim podekscytowaniem, że jej wujek „w końcu” zostanie kanonizowany w przyszłym roku. Gawrońska przypomniała sobie wyzwania, z jakimi musiała zmierzyć się jej matka, gdy orędowała za jego kanonizacją, począwszy od wczesnych lat 30. XX wieku.
Gawrońska odczytała fragment listu, który Frassati napisał dokładnie 100 lat temu, 16 grudnia 1924 r., zaledwie sześć miesięcy przed jego śmiercią.
„Mam nadzieję, że z Bożą łaską będę mógł nadal podążać drogą idei katolickich i że pewnego dnia będę mógł, w jakimkolwiek stanie, w jakim Bóg zechce, bronić i propagować te rzadkie i prawdziwe rzeczy” – napisał Frassati.
Zapytany przez ucznia szkoły parafialnej uczestniczącego w konferencji, jak się czuł, będąc częścią procesu kanonizacyjnego, Gutierrez powiedział: „To szaleństwo. Ale to cudowne błogosławieństwo”.
„Giorgio chciał szerzyć wiarę w Boga, a to pozwoli większej liczbie ludzi usłyszeć jego przesłanie, które zaprasza nas do poważnego traktowania naszej katolickiej wiary chrześcijańskiej i do gotowości do zabrania jej poza drzwi Kościoła, aby wpłynąć na życie społeczeństwa — ponieważ właśnie tam miłość Boga, Jezusa i to, co nam przyniósł, jest tak rozpaczliwie potrzebna” — podsumował Gutierrez.
słowa kluczowe: Pier Giorgio Frassati, cud, kanonizacja, kapłan, Los Angeles
