Urodził się w Imperium Osmańskim, kształcił w Libanie, posługiwał w Egipcie. Kim był błogosławiony arcybiskup Ignazio Choukrallah Maloyan?
Więcej artykułów o Kościele znajdziesz na stronie głównej: ewtn.pl
Źródło: ordynariat.ormianie.pl | CNA | 11 października 2025 |
Photo credit:
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Turcja, Liban, Egipt
Choukrallah (bo takie imię otrzymał na chrzcie) Maloyan urodził się w jako czwarty z ośmiorga dzieci. Jego rodzice Już od małego chciał zostać kapłanem. Naukę odbierał w klasztorze Matki Bożej w libańskim Bzommar.
Szczególnym autorytetem obdarzył św. Ignacego z Antiochii. Dlatego nie dziwi, że w dniu święceń wybrał go na patrona. Święcenia w obrządku ormiańskokatolickim przyjął w uroczystość Bożego Ciała w 1896 r. Od tego momentu posługiwał się imieniem nowego patrona.
Jako kapłan ormiańskokatolicki pracował duszpastersko najpierw w Bzommarze, następnie w Aleksandrii w Egipcie. We wrześniu 1901 r. został mianowany wikariuszem patriarchy i przeniesiony do Kairu. Następnie przez blisko rok był sekretarzem patriarchy Konstantynopola.
Po rezygnacji z urzędu ormiańskokatolickiego arcybiskupa Mardin, został jego następcą. Sakrę biskupią przyjął 22 października 1911 r. w Rzymie, podczas odbywającego się synodu katolickich biskupów ormiańskich. Powrócił do diecezji i z gorliwością pełnił swoją posługę biskupią.
Jako kapłan ormiańskokatolicki pracował duszpastersko najpierw w Bzommarze, następnie w Aleksandrii w Egipcie. We wrześniu 1901 r. został mianowany wikariuszem patriarchy i przeniesiony do Kairu. Następnie przez blisko rok był sekretarzem patriarchy Konstantynopola. Po rezygnacji z urzędu ormiańskokatolickiego arcybiskupa Mardin, został jego następcą. Sakrę biskupią przyjął 22 października 1911 r. w Rzymie, podczas odbywającego się synodu katolickich biskupów ormiańskich. Powrócił do diecezji i z gorliwością pełnił swoją posługę biskupią.
Ludobójstwo Ormian
Jeszcze w XIX wieku dochodziło do masakr ludności tureckiej. Przed wybuchem Wielkiej Wojny władzę w Turcji objął Komitet Jedności i Postępu. Nieislamska mniejszość, w tym Ormianie, liczyła na poprawę swojej sytuacji. Szybko okazało się to bezpodstawne.
W trakcie pierwszej wojny światowej Ormianie sprzeciwili się mobilizacji do służby w wojsku tureckim. To z oczywistych względów nie spodobało się władzom i na Ormian spłynęła fala represji. Jednak ich skala stała się tragiczna. Nic nie pomogły protesty przedstawicieli Kościoła katolickiego, ani zapewnienia o ich lojalności wobec władzy.
24 kwietnia 1915 roku rząd turecki nakazał aresztowanie ormiańskiej inteligencji. W samym Stambule aresztowano i zgładzono 2345 osób. Następne rozkazano deportacje ludności, które stały się prawdziwymi celowymi marszami śmierci. Dochodziło do najwyższej skali okrucieństwa.
Arcybiskup Ignazio Maloyan przewidując swoje aresztowanie, polecił, aby po jego zatrzymaniu władzę w diecezji przejął ks. Ohannes Potourian. Po rozpoczęciu masakry odmówił także propozycjom schronienia w górach. Pretekstem do aresztowania stały się wymuszone zeznania młodego ormiańskiego katolika. Arcybiskup został zatrzymany w czerwcu 1915 roku pod zarzutem przemytu broni i kontaktów z Rosjanami.
„Boże mój, zmiłuj się nade mną”
Więzienie okazało się wielką próbą wiary. Bł. Ignazio Maloyan został poddany torturom, które zakończyłyby się, gdyby przyjął propozycję przejścia na islam. Zdążył pożegnać się z matką i przystąpić do spowiedzi. W nocy 10 czerwca wraz z grupą innych 417 więźniów został wywieziony do prowincji Diarbérkir. Poinformowano ich, że będą pracować przy naprawie dróg.
Po dotarciu wybrano dziesięciu z nich, zapewniając o uwolnieniu. Arcybiskup zorientował się jednak, że prawda będzie inna. Wpłynął na szefa policji Mamdouha, aby mógł przemówić do swoich wiernych. Udzielił absolucji generalnej z odpustem zupełnym i odprawił mszę świętą.
Żołnierze tureccy zamordowali wszystkich wiernych. Arcybiskup ponownie otrzymał ofertę ocalenia życia pod warunkiem przejścia na islam. Gdy bł. Ignazio Maloyan odmówił, szef policji zastrzelił go ze swojego pistoletu. W momencie śmierci zdążył wypowiedzieć słowa: „Boże mój, zmiłuj się nade mną. W Twoje ręce oddaję ducha mego”. 11 czerwca 1915 r., była uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. W akcie zgonu zapisano, że nastąpił on w wyniku zawału serca.
Ignazio Maloyan został beatyfikowany przez Jana Pawła II 7 października 2001 r. w Rzymie. Papież Polak podczas uroczystego nabożeństwa zwrócił się do uczestników: „Niech jego przykład przyświeca dziś wszystkim, którzy chcą być autentycznymi świadkami Ewangelii na chwałę Bożą i zbawienie swoich braci”.
Ignazio Choukrallah Maloyan zostanie kanonizowany przez papieża Leona 19 października. Oprócz niego kanonizowani będą: Bartolo Longo, Peter To Rot, Vincenza Maria Poloni, María del Monte Carmelo Rendiles Martínez, Maria Troncatti i José Gregorio Hernández Cisneros.
słowa kluczowe:
Ignacy Maloyan, arcybiskup ormiańskokatolicki, męczennik, święty Kościoła katolickiego, kanonizacja, papież Leon, Jan Paweł II, beatyfikacja, Ormianie, ludobójstwo Ormian, Imperium Osmańskie, Turcja, Armenia, Kościół ormiańskokatolicki, wiara, męczeństwo, prześladowania chrześcijan, islamizacja, Egipt, Liban, Ignazio,
