Jak przeżywać Adwent? Lekcje od sióstr Matki Teresy

Artykuł opowiada o tym, jak siostry Misjonarki Miłości Matki Teresy przeżywają Adwent, koncentrując się na nadziei, miłosierdziu i duchowej odnowie.

Wskazują one, że okres Adwentu jest czasem oczekiwania na narodziny Chrystusa, wypełnionym aktami miłości i służby wobec ubogich oraz potrzebujących.

Czas czytania: około 3 minuty.

Źródło: Courtney Mares | CNA | 17 grudnia 2024 | 
Photo credit: Courtney Mares/CNA
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, że czytasz ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.

Pewnego rześkiego grudniowego poranka w Rzymie grupa kobiet zebrała się nie na zwyczajowym studium Biblii, ale po to, aby zanieść prezenty świąteczne do schroniska dla bezdomnych prowadzonego przez Misjonarki Miłości, zgromadzenie założone przez św. Teresę z Kalkuty, znaną również jako Matka Teresa.

Kobiety zostały powitane w drzwiach przez drobną indyjską siostrę ubraną w znajome białe sari obszyte błękitem. Z łagodnym uśmiechem powitała je w środku i poprowadziła przez skromne schronienie do małej kaplicy. W centrum znajdowało się proste tabernakulum, flankowane krucyfiksem i słowami „Pragnę”. Siostra gestem poprosiła je, aby usiadły i pomodliły się, po czym przemówiła cicho.

„Zapytaj Pana” – powiedziała – „Jak mogę być kanałem pokoju dla ludzi? … Jak mogę być znakiem nadziei dla ludzi wokół mnie?”

„Jak mogę stać się znakiem nadziei dla mojej rodziny, gdzie mogę mieć problemy z mężem, dziećmi, przyjaciółmi? Jak mogę stać się znakiem nadziei w miejscu, w którym jesteśmy?”

Okres Adwentu, zakorzeniony w nadziei i tęsknocie za Mesjaszem, to czas, w którym chrześcijanie przygotowują swoje serca na przyjście Chrystusa. To także czas jałmużny i aktów miłosierdzia, aby przynieść nadzieję światu pełnemu zmagań i potrzeb. Dla Misjonarek Miłości, których charyzmatem jest służba „najbiedniejszym z biednych”, nie jest to tylko okres liturgiczny — to sposób życia.

María Teresa Ávila Fuentes, doktorantka Papieskiej Akademii św. Tomasza z Akwinu, spędziła lata na badaniu efektów domina pracy Misjonarek Miłości. Nazywa to „przemieniającą mocą miłości”, koncepcją, którą bada w swojej rozprawie.

„Moje badania doktoranckie dotyczą przemieniającej mocy miłosierdzia i są studium widzianym przez pryzmat misjonarzy Matki Teresy” – wyjaśniła Fuentes.

Badania Fuentesa skupiają się na tym, w jaki sposób proste, a zarazem głębokie akty miłości sióstr wpływają nie tylko na społeczności, którym służą, ale także na wolontariuszy i osoby świeckie, które są świadkami ich pracy i w niej uczestniczą.

„Chodzi o ideę, że miłość jest rozległa” – powiedział Fuentes, nawiązując do encykliki Caritas in Veritate papieża Benedykta XVI. 

„Miłosierdzie ma wpływ nie tylko na mikrorelacje, ale także na makrorelacje — społeczeństwo, kulturę, gospodarkę. Wszystko jest pod wpływem miłosierdzia, ponieważ miłosierdzie jest miłością agape”.

Opowiedziała historie o życiu odmienionym przez świadectwo sióstr. „Przeprowadziłam wywiady z ludźmi, którzy adoptowali dzieci dzięki świadectwu sióstr, ludźmi, którzy całkowicie zmienili karierę po wolontariacie, ludźmi, którzy założyli organizacje pozarządowe lub szkoły. Wolontariusze często mówią, że obserwowanie relacji sióstr z ubogimi — i doświadczanie ich relacji z samymi wolontariuszami — jest tym, co ich odmienia”.

Misjonarki Miłości, ze swoją radykalną prostotą, żyją głębokim zaufaniem do Bożej Opatrzności. Nie zbierają funduszy, ani nie przyjmują uznania za swoją pracę. Nawet ich obecność w tym artykule jest pośredniczona przez świeckich świadków, takich jak Fuentes, ponieważ same siostry nie mogą być cytowane z imienia ani fotografowane.

„Właśnie dlatego, że stają się tak małe i puste, Bóg jest w stanie wypełnić je tak hojnie” – powiedział Fuentes agencji CNA.

Podejście to odzwierciedla wiarę Matki Teresy w to, że małe akty miłości, wykonywane z wielkim oddaniem, mają moc przemieniania serc i społeczności. 

Jedna z sióstr wyjaśniła: „Nie musimy robić wielkich rzeczy, aby być znakiem nadziei. Uśmiech, współczujące spojrzenie, po prostu postawa słuchania, postawa powitania. … Będziemy szczęśliwi, jeśli poświęcimy pięć minut komuś cierpliwie i z miłością, abym pod koniec dnia mogła zrobić coś dobrego z Bożą łaską. Więc mamy nadzieję być znakiem nadziei dla innych, szczególnie w tym roku nadziei”.

Adwent, czas radosnego oczekiwania, wzywa chrześcijan do ucieleśniania nadziei w swoich rodzinach, miejscach pracy i społecznościach. Katechizm Kościoła Katolickiego opisuje Adwent jako czas odnawiania „starożytnego oczekiwania na Mesjasza … poprzez udział w długim przygotowaniu na pierwsze przyjście Zbawiciela”.

W tym roku Adwent prowadzi również do Jubileuszu Kościoła Katolickiego 2025, zatytułowanego „Pielgrzymi Nadziei”, który rozpocznie się w Wigilię. Dla Misjonarek Miłości i ich współpracowników ten temat głęboko rezonuje. Ich praca jest namacalnym wyrazem nadziei — przynosząc godność potrzebującym, towarzystwo samotnym i dom zaniedbanym i porzuconym.

„Piękne jest to”, rozmyślał Fuentes, „że skoro żyją w tym całkowitym oddaniu, to dzwonisz do drzwi i po prostu mówisz: 'Chcę zostać wolontariuszką’, a Bóg przygotuje dla ciebie coś tam z siostrami”.

Fuentes sama doświadczyła tej przemiany na własnej skórze. Pochodząca z Chihuahua w Meksyku, spędziła pięć miesięcy jako wolontariuszka w Misjonarkach Miłosierdzia w Kalkucie w Indiach, co, jak powiedziała, zmieniło bieg jej życia.

„Uczyłam w szkole średniej, ale rzuciłam, a moja najlepsza przyjaciółka i ja pojechałyśmy do Kalkuty, aby pracować jako wolontariuszki w domu dla dzieci niepełnosprawnych” – powiedziała. „To mnie odmieniło”.

Dla tych, którzy chcieliby zostać wolontariuszami wraz z siostrami, zakon uruchomił stronę internetową, na której znajdują się dane kontaktowe niektórych prowadzonych przez nie misji.

W chwili śmierci Matki Teresy w 1997 r. było prawie 4000 sióstr w 594 misjach w 123 krajach. Obecnie Misjonarki Miłości są obecne również w niektórych z najbardziej niebezpiecznych i ogarniętych wojną miejsc na świecie, w tym w Gazie, Kijowie i Syrii.

Ojcowie Misjonarze Miłości założyli także apostolat „Pragnę”, ruch dla świeckich, którzy chcą wzrastać w charyzmacie Matki Teresy, pogłębiać swoją wiarę i uczyć się, jak służyć innym z miłością i pokorą.

„Miłość w prawdzie, której Jezus Chrystus dał świadectwo swoim ziemskim życiem, a zwłaszcza swoją śmiercią i zmartwychwstaniem, jest zasadniczą siłą napędową autentycznego rozwoju każdego człowieka i całej ludzkości” – napisał Benedykt XVI w Caritas in Veritate .

„Miłość — caritas — jest niezwykłą siłą, która prowadzi ludzi do odważnego i hojnego zaangażowania w dziedzinie sprawiedliwości i pokoju. Jest to siła, która ma swoje źródło w Bogu, Wiecznej Miłości i Absolutnej Prawdzie”.

słowa kluczowe: Adwent, Matka Teresa, Misjonarki Miłości, nadzieja, miłosierdzie


ZOBACZ TAKŻE

Psalm niedzielny: Dlaczego sprawiedliwy jest porównywany do daktyla? 

Talmud mówi, że drzewo daktylowe jest porównywane do sprawiedliwego, ponieważ całe drzewo jest dobre, a zwłaszcza owoce. Podobnie, sprawiedliwy jest pełen dobroci – pisze wykładowca Tory Shlomo Libertovski w komentarzu do Psalmu 1, który jest czytany w Kościele katolickim w niedzielę 16 lutego. Ks. Piotr Kot z Centrum Heschela KUL podkreśla, że w tradycji chrześcijańskiej Jezus to najdoskonalszy ‘tzadik’, czyli sprawiedliwy.

Wielki Post 2025 – kiedy się rozpoczyna i dlaczego trwa 40 dni?

Wielki Post to okres liturgiczny, w którym poprzez modlitwę, post i jałmużnę przygotowujemy się na śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. W tym roku Wielki Post rozpoczniemy 5 marca. Datę rozpoczęcia Wielkiego Postu wyznacza się na 40 dni przed Niedzielą Zmartwychwstania, która w 2025 roku przypada 20 kwietnia.