Artykuł analizuje rekordową liczbę kardynałów elektorów, którzy będą mieli wpływ na wybór kolejnego papieża.
W konsystorzu papież Franciszek mianował wielu nowych kardynałów, co może wpłynąć na przyszły papieski konklawe.
Rosnąca liczba elektorów oraz ich różnorodność geograficzna może kształtować przyszłość Kościoła katolickiego.
Ten artykuł przeczytasz w 3 minuty.
Źródło: Andrea Gagliarducci | CNA | 09 grudnia 2024 |
Photo credit: Daniel Ibáñez/CNA
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, że czytasz ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Rekordowa liczba 140 kardynałów może uczestniczyć w ostatecznym konklawe w Kaplicy Sykstyńskiej. Byłoby ich 141, ale śmierć kardynała Miguela Angela Ayuso Guixota 25 listopada zmniejszyła liczbę o jednego. Łącznie Sacred College liczy teraz 255 członków.
Liczba kardynałów elektorów to najważniejszy punkt danych, jaki wyłonił się z konsystorza w ten weekend. Spośród 140 kardynałów elektorów, 110 zostało mianowanych przez papieża Franciszka, 24 przez Benedykta XVI, a sześciu przez św. Jana Pawła II. Pod koniec roku, 24 grudnia, indyjski kardynał Oswald Gracias, mianowany kardynałem przez Benedykta XVI w 2007 r., osiągnie wiek 80 lat i nie będzie już mógł uczestniczyć w konklawe.
Kolejnych 14 kardynałów skończy 80 lat w 2025 r. Są to kardynałowie Christoph Schoenborn, Fernando Vergez Alzaga, Celestino Aos Braco, George Alencherry, Carlos Osoro Sierra, Robert Sarah, Stanislaw Rylko, Joseph Coutts, Vinko Pulhić, Antonio Canizares Llovera, Vincent Nichols, Jean -Pierre Kutwa, Nakellentuba Ouédraogo i Timothy Radcliffe.
Dwa z nich stworzył św. Jan Paweł II, cztery Benedykt XVI, a osiem papież Franciszek.
Trzeba jednak będzie poczekać do maja 2026 r., aby powrócić do liczby 120 kardynałów elektorów, ustanowionej przez św. Pawła VI i nigdy nieodwołalnej.
WYBORY PAPIEŻA FRANCISZKA
Po raz pierwszy w Iranie jest kardynał, arcybiskup Dominique Matthieu z Teheranu-Ispahanu, belgijski misjonarz. Po raz pierwszy kardynał jest również w Serbii, a arcybiskup Ladislav Nemet z Belgradu otrzymuje czerwoną czapkę.
Papież Franciszek mianował kardynałów z 72 różnych krajów, a 24 z nich nigdy wcześniej nie miało kardynała.
Papież Franciszek pokazał również, że nie wybiera na podstawie tradycyjnych miejsc kardynałów. Na przykład nie ma kardynałów, którzy mogliby przewodzić dwóm historycznym europejskim patriarchatom: Lizbonie i Wenecji, ani w Mediolanie, Florencji czy Paryżu.
Istnieją jednak wyjątki. Podczas tego konsystorza papież Franciszek mianował kardynałami arcybiskupów Turynu, Neapolu, Limy, Santiago de Chile, Toronto i wikariusza generalnego diecezji rzymskiej.
Neapol znalazł się na liście dość niespodziewanie, o czym papież poinformował w oświadczeniu Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej z 4 listopada. Arcybiskup Neapolu Battaglia zastąpił biskupa Bruno Syukura z Bogor w Indonezji, który zwrócił się do papieża Franciszka z prośbą o usunięcie go z listy nowych kardynałów z nieokreślonych przyczyn osobistych.
RÓWNOWAGA GEOGRAFICZNA
Papież nie podjął decyzji o zastąpieniu ewentualnego indonezyjskiego kardynała innym kardynałem z Azji.
Tymczasem odsetek włoskich kardynałów w Kolegium Kardynalskim jest najniższy w historii, przynajmniej w czasach nowożytnych. Tylko w czasie tzw. niewoli awiniońskiej (1309-1377) odsetek włoskich kardynałów był tak niski.
Jednakże do 17 Włochów należy dodać kardynała Pierbattistę Pizzaballę, łacińskiego patriarchę Jerozolimy, który znajduje się w gronie Azji, oraz kardynała Giorgio Marengo, ordynariusza Mongolii, również w Azji.
Kardynał Angelo Becciu jest natomiast uważany za nieelektora, ale ten status jest wciąż ustalany. Papież Franciszek poprosił go o zrzeczenie się prerogatyw kardynalskich, ale nadal zapraszał go na konsystorze i msze, gdzie zawsze zasiadał wśród kardynałów. Jeśli decyzja nie zostanie podjęta wcześniej, Kolegium Kardynałów, większością głosów, zdecyduje, czy kardynał Becciu zostanie dopuszczony do konklawe.
REGIONALIZM
Saldo zasadniczo pozostaje takie samo. Europa otrzymała trzech kolejnych kardynałów, oprócz czterech Włochów z prawem głosu: arcybiskupa Belgradu Ladislava Nemeta (58 lat), arcybiskupa Rolandasa Makrickasa (52), koadiutora archiprezbitera papieskiej bazyliki Santa Maria Maggiore od marca, i dominikanina ojca Timothy’ego Radcliffe’a (79). Europa ma teraz 55 kardynałów.
Ameryka Łacińska przyjęła pięciu nowych kardynałów. Purpura dotarła do diecezji, które otrzymały ją kilkakrotnie — arcybiskupa Carlosa Gustavo Castillo Mattasoglio (74) w Limie i arcybiskupa Fernando N. Chomali Gariba (67) w Santiago de Chile — lub tylko raz — arcybiskupa Luisa Gerardo Cabrera Herrera (69) w Guayaquil w Ekwadorze i arcybiskupa Jaime Spenglera (64, który jest również przewodniczącym CELAM) w Porto Alegre w Brazylii.
Czerwony biret dla arcybiskupa Vicente Bokalica Iglica (72) z Santiago del Estero jest również pierwszym tego typu wydarzeniem. Jednak w tym przypadku grunt został już przygotowany przez niedawną decyzję o przeniesieniu tytułu prymasa Argentyny z Buenos Aires na to miejsce. Ogółem Ameryka Łacińska ma teraz 24 kardynałów (w tym kardynała Celestino Aos Braco, emerytowanego kardynała Santiago de Chile, urodzonego w Hiszpanii).
Azja otrzymała czterech nowych kardynałów. Papież wręczył czerwony kapelusz arcybiskupowi Tarcisiusowi Isao Kikuchi z Tokio, 66 lat, oraz biskupom dwóch diecezji, które nigdy nie miały kardynała u steru: biskupowi Pablo Vigilio Siongo Davidowi, 65 lat, z Kalookan na Filipinach i arcybiskupowi Dominique Joseph Mathieu, 61 lat, z Teheranu.
Afryka zyskała dwóch nowych kardynałów, co zwiększa całkowitą liczbę kardynałów na tym kontynencie do 18. Są to 62-letni arcybiskup Algieru Jean-Paul Vesco i 63-letni arcybiskup Abidżanu w Wybrzeżu Kości Słoniowej Ignace Bessi Dogbo.
Ameryka Północna ma teraz 14 elektorów, z dodatkiem arcybiskupa Toronto Francisa Leo (53). Oceania ma czterech elektorów, z utworzeniem biskupa Mykoły Byczoka z eparchii Świętych Piotra i Pawła w Melbourne Ukraińców jako kardynała. W wieku 44 lat został najmłodszym członkiem Kolegium Kardynałów.
REPREZENTACJA NARODOWA
Włochy pozostają najbardziej reprezentowanym krajem w konklawe, z 17 elektorami (plus dwóch więcej w Azji). Stany Zjednoczone mają 10 kardynałów elektorów, a Hiszpania ma 7 (z kolejnymi 3 w Maroku, Chile i Francji).
Brazylia zwiększyła liczbę elektorów do 7, a Indie do 6. Francja pozostaje przy 5 elektorach, do których dodano arcybiskupa Vesco z Afryki Północnej. Kardynał François-Xavier Bustillo, biskup Ajaccio, jest anagraficznie Hiszpanem, chociaż naturalizowanym Francuzem.
Oprócz Polski i Portugalii, Argentyna i Kanada mają po czterech kardynałów elektorów, podczas gdy Niemcy, podobnie jak Filipiny i Wielka Brytania, mają ich trzech.
Waga kardynałów elektorów zaangażowanych w Kurii, w innych rzymskich rolach lub nuncjaturach, zmniejszyła się, podobnie jak u Włochów. Będzie ich 34 na 140, historycznie niski poziom.
Spośród 21 nowych kardynałów 10 (wszyscy elektorzy) należy do zakonów i zgromadzeń zakonnych, co jest kolejnym rekordem. Liczba elektorów zakonnych w Sacred College wzrosła z 27 do 35. Bracia Mniejsi dołączyli do Salezjanów w liczbie pięciu i prześcignęli jezuitów, którzy pozostali w liczbie czterech. Rodzina franciszkańska rozrasta się do 10 elektorów (5 mniejszych, 3 konwentualnych i 2 kapucynów). Lazarystów i redemptorystów przybywa do 2.
JAK WYGLĄDAŁOBY EWENTUALNE KONKLAWE?
Na dzień 8 grudnia papież Franciszek stworzył 78% kardynałów, którzy mogą głosować w konklawe. Oznacza to, że kardynałowie stworzeni przez papieża Franciszka znacznie przekraczają większość dwóch trzecich potrzebną do wyboru papieża.
Nie oznacza to koniecznie, że konklawe będzie „podobne do Franciszka”. Nie dość, że wszyscy nowi kardynałowie mają bardzo różne profile, to jeszcze nie mieli zbyt wielu okazji, aby się poznać. Papieże również korzystali z konsystorzy, aby zgromadzić kardynałów i omówić kwestie będące przedmiotem ogólnego zainteresowania.
Papież Franciszek uczynił to tylko trzy razy: w 2014 r., gdy omawiano rodzinę, w 2015 r., gdy tematem była reforma Kurii Rzymskiej i w 2022 r., gdy omawiano konstytucję apostolską Praedicate Evangelium , czyli reformę Kurii, która została już zdefiniowana i ogłoszona.
Na tym ostatnim spotkaniu kardynałowie zostali podzieleni na grupy językowe, z mniejszą liczbą możliwości wspólnego przemawiania w zgromadzeniu. Ten scenariusz sprawia, że głosowanie jest bardzo niepewne.
Innym faktem, który należy odnotować, jest to, że do czasu wyboru św. Jana Pawła II kardynałowie zgromadzeni na konklawe byli zakwaterowani w prowizorycznych kwaterach w Pałacu Apostolskim w pobliżu Kaplicy Sykstyńskiej. Jan Paweł II odnowił Domus Sanctae Marthae (Dom św. Marty) właśnie po to, aby zagwarantować kardynałom, którzy wybiorą jego następcę, bardziej odpowiednie kwatery.
Dziś jednak papież Franciszek mieszka w Domus Sanctae Marthae. Oznacza to, że po śmierci papieża przynajmniej piętro, na którym mieszka papież, musi zostać zapieczętowane, tak jak zapieczętowany jest apartament papieski. Zapieczętowanie piętra Domus oznacza również utratę znacznej liczby pokoi. A przy tak dużej liczbie wyborców oznacza to również ryzyko, że nie będzie wystarczająco dużo pokoi, aby pomieścić wszystkich kardynałów.
Elektorzy mogliby zostać umieszczeni w pustych apartamentach w Państwie Watykańskim. To jednak uczyniłoby ich jeszcze bardziej odizolowanymi. W praktyce istnieje ryzyko, że podczas konklawe kardynałowie nie zawsze będą mogli się spotkać, aby omówić wybór.
Z tych powodów, chociaż papież Franciszek wykreował ponad dwie trzecie kardynałów elektorów, wcale nie jest pewne, że papież wybrany przez przyszłe konklawe będzie miał taki sam profil jak papież Franciszek.
słowa kluczowe: kardynałowie, konklawe, papież Franciszek, elektorzy, przyszłość Kościoła,