Co Jezus zapisuje na piasku? – V Niedziela Wielkiego Postu

Ewangelia J 8,1-11

PL https://niezbednik.niedziela.pl/liturgia/2022-04-03/Ewangelia

Rozważanie do pobrania wraz ze zdjęciami:

https://www.academia.edu/75181941/Co_Jezus_zapisuje_na_piasku?source=swp_share

Tekst: Ks. Paweł Rytel-Andrianik

1. Nowe Prawo

Jezus pisze palcem w prochu świątynnej posadzki. Tak jak Bóg pisał na tablicach kamiennych na świętej górze Synaj. Tam Mojżesz otrzymał Dekalog, trwałe i niezmienne prawo dla ludu Bożego. Co zapisuje Jezus, Syn Boży?

2. Słowa Klucze

Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.

Faryzeusze twierdzą, że według prawa religijnego, kobieta powinna być ukamienowana, bo zgrzeszyła. Chcą zastawić na Jezusa pułapkę. Pod okupacją rzymską sądy żydowskie nie mogły legalnie wydawać wyroków śmierci, ale zdarzały się przypadki samosądu. Jezus mówi, że osądzić może ten, kto sam nie zgrzeszył. Jedyną osobą, która może dokonać sądu wśród zebranych jest sam Jezus. Ale On tego nie czyni.

I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi.

Jezus pisze w prochu, stwarzając kobietę na nowo. Umieszcza Boże prawo w głębi jej jestestwa i wypisuje na jej sercu, jak to zapowiada prorok Jeremiasz. Prawo na żywej tablicy serca to jest prawo miłości i miłosierdzia.

Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.

Kobieta stoi ciągle na środku, gdy oskarżyciele odeszli. Został tylko Jezus i ona.

Św. Augustyn napisał, że pozostało tylko tych dwoje – ona, nieszczęśliwa i On, czyste miłosierdzie („Relicti sunt duo, misera et misericordia”).

Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku

Jezus, jedyny bezgrzeszny i sprawiedliwy, który może osądzić kobietę, nie potępia jej. Przebacza. Kobietę, która doświadczyła Jego miłosierdzia wzywa do nawrócenia.

Wszyscy doświadczamy dokładnie takiej samej sytuacji, gdy z naszymi grzechami przychodzimy do Jezusa w sakramencie pokuty i pojednania. Bóg nas nie odrzuca, nawet, gdy ludzie nas potępiają. Wypisuje prawo miłości i miłosierdzia w naszych sercach, byśmy już nie grzeszyli.

3. Dziś

Ta Ewangelia stawia przed nami wiele pytań. Jak przeżywam sakrament pokuty? Czy wierzę, że Jezus mi wszystko przebacza i daje moc życia Jego miłością i miłosierdziem? Jak patrzę na innych ludzi? Czy nie osądzam zbyt pochopnie? Jak wygląda moje miłosierdzie wobec osób, z którymi spotykam się w codzienności?

ZOBACZ TAKŻE

Od wielbłąda i ucha igły do zrozumienia bezgranicznej Bożej hojności

Dobrze znane Jezusowe słowa porównania, że wielbłądowi łatwiej jest przecisnąć się przez ucho igły, niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego, to typowy zabieg wyolbrzymienia, użyty dla podkreślenia sensu całej wypowiedzi – pisze dr hab. Dorota Muszytowska z UKSW, w komentarzu dla Centrum Heschela KUL na niedzielę 13 października.

Ewangelia na niedzielę: moje obecne wybory wpływają na wieczność

Co robić, aby osiągnąć życie wieczne? Gdyby przeprowadzić sondę wśród przypadkowych przechodniów, wielu powiedziałoby, że to pytanie nie z tej epoki. Dziś nikogo to nie interesuje. Ważniejsze są bieżące potrzeby… Kultura, która uczy jedynie, jak żyć chwilą obecną, nie zajmuje się pytaniem o wieczność. Temat sensu życia podejmuje dyrektor Centrum Formacji Duchowej w Krakowie, ks. Krzysztof Wons, w komentarzu do Ewangelii na niedzielę 13 października.