Bóg jak kelner? – XIX Niedziela Zwykła C

Ewangelia Łk 12, 35-40

PL https://niezbednik.niedziela.pl/liturgia/2022-08-07/Ewangelia 

Rozważanie do pobrania wraz ze zdjęciami:

https://www.academia.edu/84196022/B%C3%B3g_jak_kelner?source=swp_share

Tekst: Ks. Paweł Rytel-Andrianik

1. Pan, który usługuje

Miłość Boga do nas jest tak ogromna, że Bóg staje się kelnerem człowieka. Mówi o tym dzisiejsza Ewangelia. Świadczy też o tym wiele przykładów z życia wziętych.

2. Słowa – klucze

Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał.

Przepasane biodra to symbol gotowości do wyjścia z domu i do podróży. Człowiek ma przy sobie to, co najcenniejsze. Zapalone pochodnie jeszcze bardziej podkreślają gotowość do wyjścia – nawet w nocy. Oznaczają czuwanie z zapaloną pochodnią w ręku, a z ogniem się nie igra.

Jezus podkreśla, że szczęśliwi są ci, którzy są gotowi na jego przyjście, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi, bo spotkają Boga – Jezusa. Co więcej, sam Bóg – Jezus Chrystus będzie im służył, jak to zapowiedział, że „przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał”. W wielu kulturach, także w środowisku obecnej Ziemi Świętej, zadaniem gospodarza jest dbanie i usługiwanie gościom. Gospodarz nie tylko dzieli swoje dobra z gościem, ale także staje się wobec niego jak kelner.

Jak Jezus zaprasza na uroczystą kolację? Pięknie to wyraża obraz „Jezus Światłość Świata” Williama Holmana Hunta, który znajduje się w Oxfordzie. Widać na nim jak Jezus puka do drzwi w nocy. Te drzwi jednak nie mają klamki na zewnątrz. Jest ona tylko od środka. To od każdego z nas zależy, czy otworzymy drzwi Jezusowi. Jeśli otworzymy, to stanie się to, co jest napisane pod obrazem, a co jest cytatem z Księgi Apokalipsy: „Oto stoję̨ u drzwi i kołaczę. Jeśli ktoś́ usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę̨ do niego i będę̨ z nim wieczerzał, a on ze mną̨”.

Chrystus – Światło świata, obraz Williama Holmana Hunta, domena publiczna

3. Dziś

Jezus puka do drzwi każdego z nas. Zaprasza nas na Mszę świętą i na chwilę adoracji, na bycie przy nim, na czuwanie. Nawet na chwilę. Jego miłość otacza nas w naszej codzienności. Gdy nasze serce czuwa, umiemy to dostrzec. Ale pamiętajmy, że klamka jest po naszej stronie drzwi. To od nas zależy, czy odpowiemy na zaproszenie Jezusa.

ZOBACZ TAKŻE

Co pisali papiescy nuncjusze o wojnach z udziałem Polski? Zaproszenie na spotkanie w Stacji Naukowej PAN w Rzymie

Papiescy dyplomaci słali do Watykanu z Krakowa i Warszawy informacje na temat wojen toczonych przez polskie wojska w XVII wieku. O tym, co te listy mówią na temat polskiej historii będzie się można dowiedzieć podczas prelekcji 15 listopada w Stacji Naukowej Polskiej Akademii Nauk w Rzymie.

PFROŻ: Czarny dzień polskiej demokracji

Krótko po decyzji Sejmu o skierowaniu kontrowersyjnego projektu nowelizacji Kodeksu karnego do dalszych prac, Polska Federacja Ruchów Obrony Życia wydała stanowcze oświadczenie. Organizacja nazwała...

Ewangelia na niedzielę: Bóg nie mieszka na powierzchni

W Jerozolimie na dziedzińcu świątyni Jezus obserwuje tłum ludzi składających pieniężne ofiary, zwraca uwagę nie na bogatych darczyńców, lecz na wdowę, która wrzuca do skarbony najmniejszą ofiarę. Nie zatrzymuje się na powierzchni rzeczy i wydarzeń; nie daje się oszukać przez spektakularne gesty. Do dostrzegania tego, co przekracza pozory, zachęca Centrum Formacji Duchowej w Krakowie w komentarzu do Ewangelii na niedzielę 10 listopada.