Hebrajski komentarz do Ewangelii na IV Niedzielę Adwentu

Jezus (hebr. Jeszua) jest skróconą wersją imienia „Jehoszua” (Pan Zbawia), Emmanuel (hebr. immanu El) oznacza „Bóg z nami” – to dwa hebrajskie imiona, które zawierają w sobie istotę i funkcję zapowiadanego Mesjasza – pisze w komentarzu na IV Niedzielę Adwentu biblista ks. prof. dr hab. Mirosław Wróbel, dyrektor Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich KUL im. Abrahama J. Heschela.

Ewangelia na IV Niedzielę Adwentu zapowiada nadejście Mesjasza, którego istota i funkcja zawarta jest w dwóch hebrajskich imionach.

Pierwsze imię to Jezus (hebr. Jeszua), które jest skróconą wersją imienia „Jehoszua” (Pan Zbawia). Imię „Jeszua” można odnieść do hebrajskiego terminu „joszia”, który oznacza „on zbawi”. W imieniu tym zawarte jest posłannictwo Mesjasza, który przychodzi na świat, aby zbawić każdego człowieka. Zbawienie to realizuje się poprzez uwolnienie od grzechu i od wszelkiego zła. Zbawienie to wyprowadzanie z ciemności do światłości; z niewoli do wolności; z nienawiści do miłości; ze śmierci do życia.

Drugie imię to „Emmanuel” (hebr. immanu El), które oznacza „Bóg z nami”. Imię to przytacza prorok Izajasz w zapowiedzi przyszłego Mesjasza (Iz 7,14). Imię to określa funkcję Mesjasza jako tego, który zapewnia ludzkości wspólnotę z Bogiem. Jest to wspólnota Miłości, która jest wieczna. W sposób obrazowy opisuje to Księga Apokalipsy, która ukazując nowe niebiosa i nową ziemię podkreśla, że Bóg w pełni zamieszka z ludźmi: „On zamieszka z nimi i będą jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi” (Ap 21,3).

Jesteśmy zaproszeni, aby w blasku świec chanukowych i świec adwentowych dostrzegać Światłość Boga, który w naszym życiu rozprasza ciemności i tworzy z nami wspólnotę Miłości. Niech zapalone świece w naszych sercach pozwolą nam otworzyć się na drugiego człowieka i pozwolą nam doświadczyć pokoju, który jest dla nas najcudowniejszym darem Mesjasza – Księcia Pokoju.

O Autorze

Ks. prof. dr hab. Mirosław Wróbel, kierownik Sekcji Nauk Biblijnych, kierownik Katedry filologii biblijnej i literatury międzytestamentalnej w Instytucie Nauk Biblijnych, Wydział Teologii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, kierownik Kursu Formacji Biblijnej, dyrektor i redaktor naukowy projektu „Biblia Aramejska”, od października 2022 dyrektor Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich KUL im. Abrahama J. Heschela.

Centrum Heschela KUL

ZOBACZ TAKŻE

Od wielbłąda i ucha igły do zrozumienia bezgranicznej Bożej hojności

Dobrze znane Jezusowe słowa porównania, że wielbłądowi łatwiej jest przecisnąć się przez ucho igły, niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego, to typowy zabieg wyolbrzymienia, użyty dla podkreślenia sensu całej wypowiedzi – pisze dr hab. Dorota Muszytowska z UKSW, w komentarzu dla Centrum Heschela KUL na niedzielę 13 października.

Ewangelia na niedzielę: moje obecne wybory wpływają na wieczność

Co robić, aby osiągnąć życie wieczne? Gdyby przeprowadzić sondę wśród przypadkowych przechodniów, wielu powiedziałoby, że to pytanie nie z tej epoki. Dziś nikogo to nie interesuje. Ważniejsze są bieżące potrzeby… Kultura, która uczy jedynie, jak żyć chwilą obecną, nie zajmuje się pytaniem o wieczność. Temat sensu życia podejmuje dyrektor Centrum Formacji Duchowej w Krakowie, ks. Krzysztof Wons, w komentarzu do Ewangelii na niedzielę 13 października.