Na Pustyni Judzkiej, fot. CC-BY s. Amata J. Nowaszewska

Na początku Wielkiego Postu Ewangelia przybliża moment, w którym Duch Święty wyprowadza Jezusa na pustynię, aby diametralnie zmienić ludzką historię. Tradycja wskazuje, że działo się to na Pustyni Judzkiej, w pobliżu Jerycha. Miasto to otaczają strome góry o wysokości 150 metrów. Tam w jednej z grot przebywał Jezus w czasie 40-dniowego postu. Na wybrane elementy ewangelicznego opisu zwraca uwagę ks. Krzysztof Wons, dyrektor Centrum Formacji Duchowej w Krakowie, w komentarzu do Ewangelii na niedzielę 18 lutego.

Komentarz wideo:

https://youtu.be/lnBl33OKnM4

1. Żył wśród zwierząt

Obraz Jezusa przebywającego przyjaźnie z dzikimi zwierzętami pokazuje, że On przywraca pierwotną harmonię w świecie, tę która istniała przed grzechem pierworodnym. Jest nowym Adamem, który pokonuje szatana, mąciciela i niszczyciela harmonii. Jezus może przemienić każdy nieporządek życia w harmonię.

Czy pozwolisz Mu spotkać się z tym wszystkim, co niszczy Twój wewnętrzny porządek?

2. Przyszedł do Galilei

Jezus rozumie całą tę skomplikowaną rzeczywistość bycia człowiekiem. Nie odgrywał jedynie „roli człowieka”. Bywał zmęczony, doświadczał lęku, kuszenia… Poznał ciężar pracy. Przez większość życia był „zwyczajnym cieślą” w miasteczku na końcu świata. On pokazuje wartość zwyczajnego czasu.

O co chcę prosić Jezusa dla mojego zwyczajnego życia w czasie Wielkiego Postu?

3. Na pustyni

Czy masz odwagę poprosić Ducha, żeby wyprowadził Cię na pustynię duchową – teraz, właśnie na początku Wielkiego Postu, nie dopiero w Wielkim Tygodniu? Zdecyduj się na osobiste spotkania z Jezusem w Jego słowie zawartym w Ewangelii, pomimo i pośród twoich pytań, niepewności i oporów.

Zdecyduj się na nową jakość swojego życia!

Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów, Kraków